De derde plaat van Youth Group is de eerste die op deze pagina’s aandacht krijgt, maar laat dat u vooral niet afschrikken om het verleden van de Australiërs te ontdekken. Casino Twilight Dogs is de ideale springplank voor een meeslepende tocht.
Puzzelstukjes die op hun plaats vallen: dat gevoel overheerst bij het horen van de nieuwe single van Youth Group, een Australisch viertal dat in het maken van mooie muziek zijn levensdoel vond. Het nummer in kwestie is “Forever Young”: inderdaad, een cover, maar wat voor één! Het gaat niet om de parel uit Dylans Planet Waves, maar om een herwerking van het gelijknamige nummer van het Duitse eighties-kitschcollectief Alphaville (zie ook guilty pleasure “Big In Japan”). In de versie van de Australiërs krijgt de song de behandeling die hij verdient: als lofzang op de jeugdjaren sprankelt het nummer als een bergriviertje, en één enkele luisterbeurt volstaat voor een urenlange glazige blik.
De aanleiding voor het ontstaan van voornoemde cover ligt bij de makers van The OC. Het team achter deze fictieserie blijkt fantastische muzikale voorkeuren te herbergen: iemand slaagde erin de broodheren te overtuigen dat net déze vier Australiërs de studio in moesten om voor “Forever Young” te zorgen. Hoewel voorganger Skeleton Jar al uit zijn thuisland werd geëxporteerd, zou de kans toch klein geweest zijn dat Casino Twilight Dogs in onze rekken lag. Grote stappen voorwaarts werden dus genomen sinds hun debuut Urban & Eastern, dat in zo’n kleine oplage verscheen dat het nu absoluut uitverkocht is — zelfs de groepsleden schijnen geen exemplaar meer te hebben.
Maar richten we de focus terug op Casino Twilight Dogs, de wonderlijke plaat waarop de songs lijken te wedijveren om het hoogste kippenvelgehalte. De “Oh-o’s” die in opener “On A String” niet van de lucht zijn, zetten dadelijk de toon: dit moet een plaat worden om alle zorgen te vergeten. Zelfs in het van een donker kantje voorziene “Start Today Tomorrow” of het van excuses overlopende “Sorry” raakt de gelukzalige glimlach niet van ons gezicht.
De ware grootsheid van Youth Group komt echter pas halverwege het album tevoorschijn, wanneer “Daisychains” zijn weg naar trommelvlies en geheugen zoekt. Het nummer, dat met subtiele epische proporties gezegend is, en zich van nietige rups vinnig ontpopt tot betoverende vlinder, vormt de ideale klankband bij het opkomen van de zon na een heerlijke zomernacht. Zelden werd het gevoel verliefdheid zo mooi op plaat gevat.
In dezelfde sfeer baadt het uptempo “Under The Underpass”, een ode aan de periode in een mensenleven waarin het heerlijk is regels te breken. Een briljante groepsnaam, kunnen we niet nalaten te denken bij het aanhoren van zoveel in jeugdige frisheid badende schoonheid. Over pakweg tien jaar vallen daar misschien bedenkingen bij te maken, maar in tussentijd is het heerlijk proeven van de honingzoete melancholie die Youth Group op Casino Twiligt Dogs serveert.
