In Kortrijk geeft Nina Nastasia een exclusief concert voor België. Maar België lijkt zich dat niet erg aan te trekken: het is dan ook voor erg weinig volk dat Nastasia mag bewijzen dat ze naast één van de mooiste stemmen in songwritersland ook een goed oor voor arrangementen heeft.
"HELLO BELGIUM!" schreeuwt Nastasia ironisch. De dertig man die een verkleind Kreunzaaltje een beetje vol proberen te doen lijken, grinniken geamuseerd. "How ya doin?" fluistert de zangeres er meteen erg verlegen achteraan. Dat lijkt er meer op. Zo kennen we haar beter van platen en interviews: verlegen, introvert en een beetje kort van stof.
En zo is ze ondanks die enthousiast-ironische begroeting ook vanavond. Net als op de vier prachtige platen die ze onder het toeziend oog van Steve Albini opnam (koop Dogs, The Blackened Air, Run To Ruin en het recente On Leaving blindelings) is de sfeer op de planken ingetogen en intiem.
Noem wat Nastasia brengt niet droef, depri of zwart, want steeds heerst er ook een warmte en een zekere mildheid. En in tegenstelling tot veel rechtgeaarde treurwilgen heeft ze een ongeëvenaarde zin voor melodieën. Zo krijgt "Treehouse" een arabesk van een refrein mee. Nastasia’s ijle stem blijft dan ook haar grote troef, we kunnen het niet genoeg herhalen.
Het kleine meisje met de grote gitaar heeft vijf man mee om haar muzikaal te ondersteunen, en die gebruikt ze gedoseerd. Vaak staat ze enkel toe dat wat spaarzame pianoaanslagen haar van weerwerk dienen, hoogstens aangevuld met een sobere cellotoets. Als de band dan toch eens van de ketting mag, krijgen we een erg vol geluid dat de begrafenismarsen van The Blackened Air doet herleven. Een olijk "Dumb" ("Dumb I am but a clever lot/making good with the deal I got") mag de sfeer daarna weer wat opvrolijken.
Twee bisrondes worden afgedwongen, en Nastasia protesteert nog wat. "Ik had jullie toch verteld dat ik vanavond wat verlegen was?" Het houdt haar niet tegen om nog wat prachtsongs uit de hoed te toveren. Nina Nastasia was in Kortrijk en het was prachtig, maar al die dappere ondernemers daar keken de andere kant uit. Volgende lente speelt de New Yorkse op het Fat Cat festival in zaal België in Hasselt, de andere kant van het land. We gaan hier geen extra aansporing typen, u had het al lang tussen de regels gelezen moeten hebben.
