Het stond deze week nog in de krant: de Vlaamse kinderen en
jongeren klagen te weinig. Ze mogen het hier dan een pak beter
hebben dan hun leeftijdsgenoten in grote delen van de wereld, te
vaak worden ze nog gezien als een soort minivolwassenen die zo snel
mogelijk moeten opgevoed worden tot onopvallende, volgzame
burgers.
Wist u evenwel dat de meerderheid van die ondeugende wezentjes
schijnt te beschikken over zoiets als een eigen mening en een eigen
smaak? Naar verluidt – we hebben het natuurlijk maar van horen
zeggen – zijn er zelfs kinderen die stilaan hun buik vol krijgen
van alle Studio 100-artikelen die ze meer dan hen lief is over zich
uitgestort krijgen. Beeld u de radeloosheid maar eens in van hun
ouders, wanneer Jefke na de zevenendertigste cd plots zijn neus
ophaalt voor Samson & Gert, Jeroentje blèrend wegvlucht van
zijn nieuwe Plop-sloffen of Deborah haar K3-brooddoos op school
‘kwijtspeelt’?
Hebben wij iets tegen Studio 100? Geenszins, want zij maakten al
menig kind gelukkig en wie zijn wij om daar iets tegen te hebben?
Maar er zijn alternatieven, meer dan u denkt! En ze verkopen nog
ook! Zoon- of dochterlief zal dus heus niet als een geïsoleerd,
onaangepast geval door het leven moeten wanneer u hem of haar voor
de verandering eens een cd cadeau doet van Kapitein Winokio. De
kans is zelfs groot dat u het zelf ook nog tof vindt, want in ons
land, waar de eenheidsworst van Studio 100 al een tijd de norm is,
zijn de drie Kapitein Winokio-cd’s haute cuisine.
De muzikale Don Quichote die als Kapitein Winokio de strijd aangaat
met de windmakers heet in het echt Winok Seresia, en is bij de
‘grote mensen’ wellicht ook bekend van het Antwerpse collectief
Wawadadakwa. Eerder bracht hij al de kinderplaten ‘Kapitein Winokio
zag één beer’ en ‘Kapitein Winokio zag twee beren’ uit. Samen met
Peter Revalk (zie Wizards of Ooze) stort hij zich deze keer niet op
Vlaamse kinderklassiekers, maar op de Axenroos, een concept uit het
onderwijs waarbij men tracht de sociale vaardigheden tussen
kinderen onderling te bevorderen. Dat gebeurt aan de hand van tien
dieren, die elk zo hun eigen karakter hebben. Het is helemaal niet
de bedoeling de kinderen bij conflictsituaties onder te verdelen in
duiven en haviken, maar dat ze bij zichzelf de typische trekken van
de tien dieren leren ontdekken en gebruiken in hun omgang met
andere kinderen en volwassenen. De tien zijn de fiere pauw, de
complimentjes rondstrooiende wasbeer, de zorgzame bever, de gedweeë
kameel, de teruggetrokken schildpad, de steenbok die tegen alles
‘nee’ zegt, de genietende poes, de wijze, geduldige uil, de
dominante leeuw en de rechtvaardige havik.
Op ‘Kapitein Winokio is beestig’ worden de tien dieren van de
Axenroos voorgesteld aan de hand van een aanstekelijk, bij hun
specifieke karaktertrekken passend deuntje. Maar ook de teksten
zijn erg leuk: geen vergezocht of geforceerde, maar zinnige en
tegelijk aantrekkelijke rijmelarijen voor kinderen. In meer dan één
opzicht is dit plaatje dan ook even divers en kleurrijk als de
bonte beestenboel die wordt opgevoerd. Er staan jazzy liedjes op,
reggae, een Drs. P-achtige kermiswals, een streep spannende
tekenfilmmuziek, bossanova, pop, cabaret en niet te vergeten, de
Iggy Pop-incarnatie van de havik. En dat allemaal met echte
muzikanten, van vlees en bloed!
Leuk voor de kids, denkt u, maar niet voor mij? Misschien ligt het
wel aan onze dementia praecox, maar wìj hebben ons hier echt
mee geamuseerd, dus waarom u niet? Kapitein Winokio is beestig én
geestig, voor jong én oud!
