Er wordt gefluisterd dat George Evelyn, de man achter Nightmares On Wax (NOW), zonneschijn kan bottelen. In A Space Outta Sound, ’s mans vijfde studioalbum, bevestigt die geruchten. Wij hebben het ondertussen wel gehad met dat vriesweer en wentelen ons met veel genoegen in dit bruisende album.
Zelf blijft Evelyn volhouden dat hij hiphop maakt, de rest van de wereld beschouwt hem als een van de grote lounge en triphop pioniers van de jaren negentig. Al heeft u maar één Chill-Out compilatie in de kast liggen, de kans is groot dat "Nights Interlude", de opener van het legendarische Smoker’s Delight, erop staat.
In A Space Outta Sound is wederom een zonnige trip doorheen allerlei invloeden. Op een stevig fundament van dubby hiphop bouwt Evelyn verder met Quincy Jones synths, blues, reggae, jazz, funk en vooral veel soul. Hoe hij het flikt blijft een mysterie, maar hij schudt zelfs regelmatig een streepje R&B uit zijn mouw waarbij zelfs de grootste tegenstander een tevreden glimlach niet kan onderdrukken.
Het album opent met het ongedwongen en tamelijk typische "Passion". Uw hangmat blijft dan ook de ideale plek om dit goedje te degusteren, al is het mogelijk dat u tijdens het door een meute olifanten op de hielen gezeten "Pudpots" 360 graden rond uw eigen horizontale as draait.
Net zoals een pak van zijn collega’s heeft Evelyn ook de ’echte’ instrumenten ontdekt. We horen niet alleen de typische NOW hammond, maar ook easy Rhodes gitaargetokkel ("You Wish"), allerlei toeter- en blaasinstrumenten en een boel tamtams en andere exotische trommels. Het album klinkt daardoor dynamischer en vooral authentieker. Als we tijdens "Deepdown" de ogen sluiten wanen we ons meteen op een strand bij zonsondergang waar plaatselijke jonge deernen ons in slaap wiegen.
Op zijn vorige, Mind Elevation, ging Evelyn voor het eerst echt aan de slag met vocalisten. Die trend zet hij nu op overtuigende wijze verder. Hoogtepunt is, wat dat betreft, "I Am You". Wat begint als een kalm soulnummer escaleert in magistrale gospel: alsof Evelyn op de koffie is geweest bij Stevie Wonder, die toevallig nog een koor rondborstige negerinnen in de kast had staan.
Voor zijn jongste is Evelyn duidelijk op zoek geweest naar nieuwe invloeden. De uitheemse instrumenten en perfect gecaste gastvocalisten tillen het album naar een hoger niveau. Het enige puntje van kritiek dat we kunnen bedenken is dat het interludium ’Chime Out’ veel te snel voorbij is.Hoewel Smoker’s Delight zeker niet vergeten wordt, is In A Space Outta Sound Evelyns meest rijke en afwisselende album tot heden. ’Daydreams On Sunshine’ had de lading beter gedekt maar ’Nightmares On Wax’ bekt nu eenmaal beter.
