Eindejaarslijstje 2003 van Jan Bleyen

Na een bijzonder lichtgetemperd 2002 vond ik dit jaar weer meer mijn gading aan de zwaardere kant van het muzikale spectrum, zoals ook blijkt uit mijn eindejaar top 10. De eerste 3 plaatsen zijn absoluut verwisselbaar; lijstjes maken is wel vaker vervelend.

1. A Perfect Circle: Thirtheenth Step Supergroep waarbij Maynard James Keenan er toch nog steeds op één of andere manier stevig bovenuit blijft steken. Niet alleen op papier, maar ook op plaat is A Perfect Circle absolute klasse. Hét album om een eigen religie in te verankeren, of gewoon telkens vreselijk intens van te genieten, een soort Dark Side Of The Moon in 2003-versie.
2. Anathema: A Natural Disaster De stijlveranderingen van Anathema zijn al jaren even onvoorspelbaar als de moodswings van onze buurvrouw en dat maakt het fans niet altijd even makkelijk. A Natural Disaster is echter weer een bijzonder unieke plaat, net als die van A Perfect Circle met de nodige Pink Floyd-allures. Een dissident in muziekland.
3. Jerry Cantrell: Degradation Trip Vol. 1 & 2 Ongezonde roerselen uit de diepste innerlijke krochten van de voormalige gitarist en songwriter van Alice In Chains. Eigenlijk van december 2002, maar omdat we dit album pas in januari ten gehore kregen telt het (gelukkig) toch nog mee. De Degradation Trip-volumes zijn misschien wel dé ultieme nageboorte van de betere grunge.
4. Type O Negative: Life is Killing Me Een zogezegde gothic-metalplaat waar je verdomd goedgezind van kan worden. Peter Steele en co. zijn op en top ironisch, maar eigenlijk ook weer niet. Ze zijn bovenal in topvorm met hun zesde studioplaat.
5. Machine Head: Through The Ashes Of Empires De metal zit er terug in bij Machine Head, en hoe! We durfden jaren lang niet meer hopen op een plaat die de donderslagen van hun eerste twee borelingen kon evenaren, maar het nieuwe album legt zowat iedereen het vuur aan de schenen. Beuken in de vijfde macht.
6. Grandaddy: Sumday Magistrale grootsheid die zich niet te groots wil voordoen. Op één of andere manier hebben we steeds de neiging om na dit album Harvest van Neil Young nog eens op te zetten. De eindejaarsversie van Sumday bevat overigens een extra cd met 9 live-tracks.
7. Metallica: Live Shit: Binge & Purge Box Drie cd’s en twee dvd’s die eraan helpen denken dat Metallica ooit een rechttoe rechtaan metalband was van vier jonge snaken met een broek vol goesting. We kozen er eigenlijk voor onze laatste centen in deze opnames van 1989 tot 1993 te steken en niet naar het Sportpaleis af te zakken. Of we ons dat beklagen? Niet echt, maar volgende keer willen we toch weer meedoen.
8. Stache: Thee Without Sin, Throw The First Stone Wellicht dé Fnac-ontdekking van ons leven. Belgische groep met erg veel talent, bezieling tot in de rode zone, en nog voldoende groeipotentieel. Een plaat die je meezuigt in (al dan niet miserabele) liefdesgeschiedenissen en kleine intermenselijke relaties. Daarom, maar ook door de muziek zelf, een plaat vol gedachten.
9. Dimmu Borgir: Death Cult Armageddon Het was twijfelen tussen dit album of Anthems of Rebellion van Arch Enemy, maar Dimmu Borgir haalde het wegens grootser en exotischer. Symfonische Black Metal van topkwaliteit: de perfecte afwisseling tussen dreunende gitaarriffs en klassieke instrumentals. Haal de obligate spikes en corpse paint weg bij deze Noren en je houdt 6 vreselijk getalenteerde muzikanten over.
10. Electric Six: Fire Muziek die zich van werkelijk niks een fluit aantrekt en gewoon plezier wil maken. Electric Six groovet harder dan Travolta ooit gekund heeft. We houden trouwens van het schandaalkarakter van deze kerels.

Verder werd ik dit jaar eerder aangenaam verrast door niemand minder dan — hum — Christina Aguilera die tot mijn groot jolijt Britney mijlenver achter zich liet. Andere toffe muzikale belevenissen bestonden uit concerten van ondermeer A Perfect Circle en The Youngblood Brass Band, en de algemene groei van het aanbod muziekdvd’s, die gepaard ging met een algemene daling van de bijhorende prijzen. Voor 2004 durf ik voorzichtig hopen op een doorzetting van die trends, en verwacht ik een paar interessante releases en/of optredens van ondermeer Bodycount, Probot, Velvet Revolver, Arch Enemy, de Belgen van TriggerFinger, alsook van die dekselse Pixies.