Dat we in Vlaanderen verzuimen af en toe eens over de taalgrens te kijken is al langer geweten, maar daar zouden we beter iets aan doen. Onder het motto "beter een goede buur dan een verre vriend" zochten we de Waalse sensatie Venus op.
Het moet van Macchiavel geleden zijn dat een Waalse — correctie: Brusselse — groep nog eens naam maakte in ons landsgedeelte. Venus is echter al langer dan vandaag bezig en maakt vooral bezuiden België furore. Dat hun drummer Thomas Van Cottom zonder hi-hat speelt, maakt hem trouwens enig in zijn soort. Het is niet de enige radicale keuze die de groep maakte.
enola: Naar verluidt zijn jullie vooral Big in Italy. Hoe hebben jullie dat geflikt?
Thomas Van Cottom: "Drie jaar geleden deden we een eerste toer in Frankrijk waar we een Italiaanse groep, Scisma, leerden kennen. We kwamen goed overeen en zo zijn we in Italië terechtgekomen. Zo groot zijn we daar echter niet hoor. Frankrijk is het land waar we het best verkopen. We treden daar ook dikwijls op en we worden heel warm onthaald. We hebben op een festival gespeeld, Le Printemps de Bourges, waar wij de hoofdact waren met onder ons Soulwax en Arid."
"Wij gingen daar naartoe in een gehuurde camionette. Soulwax en Arid waren daar met een grote toerbus en elk vier roadies. Dat moet hen een fortuin gekost hebben, voorgeschoten door de platenfirma. Een artiest moet er volgens mij toch serieus over nadenken of hij dat wil of niet. Het was wel een grappig zicht op die parking: je had twee grote toerbussen en daartussen het camionettetje van headliners Venus. Wij hebben zelfs geen roadies, we vervoeren zelf onze instrumenten. Als wij toekomen, zet ik op mijn gemak zelf mijn drumstel ineen. Het is het verschil tussen star en geen star. Dat stargehalte lokt natuurlijk volk. Als sterren arriveren krijg je direct gegil, dat hebben wij niet. Wij hebben geen star quality."
enola: In Vlaanderen loopt het niet zo goed hoewel jullie deze zomer toch enige airplay kregen op Studio Brussel en de affiche van Rock Werchter haalden. Is Venus misschien een typisch Romaanse groep?
Van Cottom: "Daar moeten jullie over oordelen. Het laat mij eigenlijk koud wat we doen in Vlaanderen. Toen we op Dranouter speelden, stonden we op de affiche aangekondigd als een Waalse groep. Dat is iets typisch Nederlandstalig: we zijn niet eens Waals, we zijn Brussels. Eerlijk gezegd begrijp ik niet goed waarom Venus niets doet in Vlaanderen. Jullie Vlamingen hebben van jullie cultuur echt dé cultuur gemaakt. Het idee dat de Vlaamse cultuur de interessantste ter wereld is, wordt in de media ook heel erg gepushed. Nu, dat is niet fout. Ik ben heel erg geïnteresseerd in dans, muziek en theater en veel goede artiesten zijn Nederlandstalig. In Vlaanderen kan het echter zo zijn dat Das Pop meer platen gaat verkopen dan Radiohead omdat het publiek door de pers heel erg is overtuigd van het belang van de eigen groepen."
"Op dat gebied zijn de Vlamingen chauvinistisch à mort, erger dan de Fransen wat mij betreft. Het is een soort van conservatisme en wekt de indruk dat alles wat België doet, uit Vlaanderen komt. In Vlaanderen zijn ook veel goede groepen zodat je een keuze moet maken. Venus, als Brusselse groep, is dan geen prioriteit."
enola: Een heel belangrijk aspect van Venus is de radicale keuze om enkel akoestische instrumenten te gebruiken. Zit daar een idee achter?
Van Cottom: "Voor mij is het een kwestie van evenwicht. In het begin repeteerden we met een elektrische gitaar, maar we gaven er ons al snel rekening van dat die muzikaal niet op zijn plaats zat. Het was belangrijk voor de homogeniteit van de nummers dat ze enkel met akoestische instrumenten werden gespeeld. Dat maakt ook deel uit van mijn persoonlijke zoektocht. We hebben allemaal al in andere bandjes gespeeld en we waren een beetje uitgekeken op de archetypes van de rock: als je een krachtiger refrein wil, gebruik je de distortion en dat soort regels. Rock is een soort van dwangbuis geworden. We hebben geprobeerd de kracht van rock op een andere manier te krijgen. Niet om anders te zijn maar omdat het voor ons belangrijk is."
"Daarenboven is de combinatie contrabas, viool, gitaar en slagwerk interessant omdat ze de mogelijkheid schept in duo’s te werken: de instrumenten waar de snaren aangestreken worden tegenover de snaarinstrumenten die aangeslagen worden. Zo kan je de dingen helemaal anders benaderen."
"Dat ik bijvoorbeeld geen hi-hat gebruik is ook gewoon een uitvloeisel van mijn poging om muziek als een artistiek project te zien, als een manier om het eens van de andere kant te bekijken. Toen ik als tiener slagwerk begon te leren trok ik elke maand een ander onderdeel van mijn drum weg. Eerst de grote trom — dus werken met alles behalve die grote trom — de maand daarna een ander onderdeel, enzovoort. Het stelde mij in staat mijn instrument op een heel andere manier te benaderen. Het is niet het verschil dat me interesseert, maar het feit dat ik zo kan uitdrukken wat ik wil."
enola: In tegenstelling tot Klaas Janszoons bij dEUS is jullie violist niet bang van iet of wat gefiedel. Zijn jullie eigenlijk niet gewoon verdoken folkies?
Van Cottom: "Mark was voordien lid van een groep die de folkrichting uitging. Dat is dus iets wat hem ten dele beïnvloed heeft: The Waterboys en dergelijke bands. Dat zijn groepen die mij persoonlijk absoluut nooit hebben kunnen bekoren. Klaas is een heel groot muzikant, maar veel minder op technisch gebied. Dat brengt ook veel kwaliteiten met zich mee. Zoals hij die riff van "Suds’n Soda" heeft gevonden! (Imiteert de snerpende vioolriff, mvs) Dat is ongelooflijk. Christian, die bij ons viool speelt, heeft conservatorium gevolgd en heeft bijgevolg een klassiekere benadering van zijn instrument."
enola: Voor je bij Venus kwam, speelde je bij Juniper Boots, een groepje waar de dEUS-fixatie zo mogelijk nog meer van afdroop. Is het als beginnend muzikant moeilijk om van je idolen los te komen?
Van Cottom: "Om eerlijk te zijn: als zo een belangrijke groep binnenvalt in je muzikale universum is het zeer moeilijk om daar onverschillig onder te blijven. Voor mij was het heel lastig om los te komen van de indruk die dEUS heeft nagelaten. Eenmaal je daar voorbij bent, zie je dat ze niet veel hebben uitgevonden, maar veel hebben geleerd van The Velvet Underground en Captain Beefheart. Ze hebben een aantal zaken overgenomen, bij het componeren van een aantal melodieën, maar ze zijn goed. Oasis net hetzelfde. Je kan er van houden of niet, maar het zijn net The Beatles. Dat is op zich niet belangrijk. Het gaat er om geraakt te worden. Stef Kamiel Carlens zingt ook als Tom Waits. Muziek is een kwestie van gevoeligheid. Overal wordt er gekopiëerd."
"Dat was net ook het punt toen we met Venus begonnen. We wilden uitdrukken wat we persoonlijk voelden. We wilden ons bevrijden uit het keurslijf van de elektrische gitaar en de vervorming. Daarom hebben we ook minder evidente dingen gedaan omdat we zo dicht mogelijk onze gevoelens wilden benaderen. Tom Barman zegt iets moois over schrijven in het Engels: "Je mag schrijven met fouten. Je mag zingen met fouten. Doe wat je wilt in het Engels, maar je moet je eigen taal vinden in de muziek." Dat zegt gewoon alles."
enola: Venus is een groep die heel erg geworteld is in het theatermilieu. Jullie hechten veel belang aan dingen als sfeer en decor. Is dat voor jou persoonlijk ook zo belangrijk?
Van Cottom: "Ja, voor mij is dat heel belangrijk. Ik voel me beter als ik me in mijn eigen wereld voel. Vaak spelen we in grote zalen, die niet erg uitnodigen tot sfeer. Maar door ons eigen achtergordijn mee te brengen en een paar staande lampen voelen we ons al meer thuis. Dan voelt het alsof ik op mijn appartementje zit en niet op de planken. Bij ons is het licht er om de muziek te ondersteunen. Veel rockgroepen gebruiken een heel agressieve lichtshow zoals bijvoorbeeld Radiohead in Vorst: bij "Paranoid Android" worden plots heel felle spots op het publiek gericht. Dat is visueel zo agressief. Dan luister je niet meer naar de muziek."
"Voor mij spelen alle groepen theater. Wij maken dat alleen heel duidelijk door een decor te zetten, een gordijn te hangen. Maar als je Muse, Zita Swoon of John Spencer ziet… Dat zijn mensen die veel dichter bij het theater staan dan wij. Dat zijn megasuper acteurs want ze spelen het spelletje de hele tijd. Als je Muse ziet, dat zijn de rock ’n roll-stars, die spelen dat heel erg."
enola: Jullie hadden eerst een contract bij een major, BMG/Rca. Waarom hebben jullie dat verbroken?
Van Cottom: "Onze eerste single is bij hen uitgekomen omdat we een wedstrijd van hen hadden gewonnen. We hadden een contract, maar dat hebben we afgekocht omdat we vrij wilden zijn om te doen wat we wilden. We hebben dan getekend bij een Italiaanse independent, Sonica. Die hebben een distributiecontract met een major. We hebben dus alle voordelen: de vrijheid van een independent en het grote geld voor de promotie."
"Het is sowieso niet interessant om te tekenen bij een Belgisch label. Zelfs als je bij een major in België onder dak bent moet die jou ook nog voorstellen aan het buitenland om je plaat daar te uit te brengen. En België heeft de invloed niet om een groep aan zijn buitenlandse filialen op te dringen. Dat was het geval met Lowpass, geen slechte groep, maar BMG had de kracht niet om de internationale zetel te overtuigen hen overal uit te brengen. Als je tekent in Engeland of Frankrijk is het veel gemakkelijker om in het buitenland gereleased te worden."
