Stijn Meuris :: ”Lawaai moet een overtuiging hebben”

Noordkaap is niet meer, maar Stijn Meuris is al een nieuwe groep aan het klaarstomen. Misschien zal die Narvik heten, misschien ook niet. “Ik heb geen grote mond, er komt alleen veel uit. En bovendien zijn wij niĆ©t commercieel.” Stijn Meuris is naar eigen zeggen rustiger geworden, maar hij windt zich nog altijd makkelijk op. Aangrijpende muziek met een boodschap blijft voor hem een
missie, zijn verdediging tegen vooroordelen en halve waarheden een levenstaak.

enola: In “Over En Uit” zing je: ā€˜Ik ben gestopt met stil te zijn.ā€™ Is dat niet een beetje vreemd voor iemand die net dan een rustpauze van zes maanden heeft
ingelast?

Stijn Meuris: “Ik ben nooit stil geweest, natuurlijk. Jarenlang heb ik mij zorgen gemaakt over de hoeveelheid energie die een mens in iets kan steken. Een tijd geleden had ik het gevoel dat
het minder moest. Maar dat hoeft juist niet, weet ik ondertussen. Vorig jaar nam ik zes maanden
loopbaanonderbreking. Nu zijn die net afgelopen en eerlijk gezegd ben ik daar wel blij om. Ik had mij
voorgenomen om andere dingen te doen. Dat is niet gelukt: er is weer heel veel te doen geweest rond de groep. De tekst was misschien voorspellend: na een half jaar ben ik gestopt met stil te zijn. Ik was vroeger voortdurend moe, maar ik begin stilaan te beseffen dat dat een natuurlijke achtergrondruis is. Die is er continu geweest vanaf Gigant in 1994. Toen al vond ik dat ik overdreven veel ijver in de groep stak. En waartoe heeft het geleid? Een galblaascrisis en constante vermoeidheid. Nochtans zou ik niet weten hoe het anders moet. Als ik in iets geloof, hoe zwaarwichtig ook, dan steek ik er tijd en moeite en een soort passie in. Dat is mijn karakter, vrees ik. Het zal nooit anders worden; ik heb me daar bij neergelegd.”

enola: “Ik ben heel veelzijdig geboren,” zing je in “Overvolle Steden”.
Meuris: “Zeer veelzijdig, maar tegelijkertijd ook met zeer beperkte middelen. Ik heb niet
veel talenten. Met dat zinnetje bedoelde ik dat er wel iets is, een soort interne onrust. Ik wil daar niet in religieuze termen over praten, maar er is een soort vuur en daar kun je wel dingen mee doen. In eerste instantie schrijven. Dat is het enige wat ik eigenlijk kan: een beetje rondlopen, babbelen met de mensen en daar iets over schrijven. Of dat nu gebeurt in een journalistiek stuk, een songtekst, een column, of wat dan ook, au fond maakt dat weinig verschil.”

enola: Je klaagt vaak over een gebrek aan verhalen.
Meuris:“Ik ben een ontzettende muziekliefhebber, maar wat ik mis, is een soort kippenvel.
Door een tekst raak ik zelden of nooit nog gepassioneerd. Tekst wordt vaak totaal naar achteren geschoven ten koste van de opwinding. Alles draait om opwindende muziek. Ik ben het er volledig mee eens dat die er moet zijn, maar niet als enige. Om een voorbeeld te geven: ik zat net in de auto en hoorde The Prodigy op de radio. Vreemd genoeg vond ik het braaf, terwijl het destijds als totaal onbraaf werd gepresenteerd. We werden zelfs geacht daar een beetje schrik voor te hebben. Ik vond het daarentegen zeer slap. Idem dito voor mijn favoriete voorbeeld van dit moment: alle Guano Apes ter wereld maken samen nog minder van hun kloten dan pakweg Neil Young met Ć©Ć©n gitaar. Als
er geen verhaal is, is er ook niets. Het is natuurlijk een kwestie van persoonlijke smaak, maar ik heb graag dat er iets verteld wordt. Daarom hoef ik het er nog niet mee eens te zijn. Dat mag zelfs een banale love story zijn. Als die verteld wordt op een manier die ik goed vind, met de juiste intensiteit, dan ben ik al voor de helft mee. Eerlijk gezegd krijg ik stenen kloten van artiesten die suggereren dat ze een verhaal hebben. Tom Barman om hem niet te noemen. Ik vind dEUS een fantastische groep, maar ik voel niets. Pas op, zo zijn er nog veel andere hoor. Het enge is dat er een soort censorship opduikt. Je mag dat niet meer vinden; dat staat buiten alle discussie.”

enola: Over je nieuwe project Narvik zei je dat het sneller, intenser, emotioneler moest zijn. Dat is ook wat Noordkaap probeerde. Waarom zou het nu beter lukken?
Meuris: “Of het Narvik gaat heten is nog niet zeker. Het is een verderzetting van
Noordkaap, maar het moet nog puurder. Ik zou willen dat de melodie of de eerste zin die de mensen horen, onmiddellijk raak is. Met zo weinig mogelijk woorden moeten er zoveel mogelijk ideeĆ«n worden opgeroepen. Ik zie dat bijna als een soort wiskunde, heel klinisch. Een mens moet immers een streven hebben. Mijn streven is niet dat van vele andere groepen: ā€˜We doen zomaar wat en we gaan wat lawaai maken.ā€™ Daar hou ik niet van. Lawaai moet een bepaalde overtuiging hebben. Maar goed, om eerlijk te zijn: ik weet niet wat het gaat geven. Dit weekend zijn de eerste repetities. Ik heb hele goeie muzikanten gevonden die er goesting in hebben. Of het beter zal lukken, kan ik niet inschatten. Binnen de beperkte ambities die we met Noordkaap hadden ā€” als we de wereld wilden veroveren waren we tenslotte niet in het Nederlands begonnen ā€” hebben we altijd ons ding mogen
doen. We hadden een goeie platenfirma, een goed management, veel optredens en we hebben zeven platen gemaakt waaronder twee soundtracks, wat ik ontzettend belangrijk vond. De dingen die de nieuwe groep zal doen, worden niet geijkt aan de norm Noordkaap. Het zal duidelijk een andere groep zijn. Toevallig ook in het Nederlands, dus die referentie zal er wel zijn. In de loop van die tien jaren heb ik echter andere werkmethodes ontdekt.”

enola: Wie of wat heeft Stijn Meuris en Noordkaap beĆÆnvloed?
Meuris: “Dat zijn twee aparte vragen want ik denk niet dat er Ć©Ć©n groep rondliep met zoā€™n verscheidenheid aan invloeden. De toetsenman was compleet verslingerd aan het Franse chanson. De drummer kwam recht uit een hardrockverleden. Het varieerde dus echt enorm. Debassist, Wladimir, wist van niks. Letterlijk. Dat vond hij ook niet erg. Hij was een heel goede muzikant, maar zijn onwetendheid zorgde soms voor grappige toestanden. Ik zie hem nog backstage staan op Werchter naast Michael Stipe, vragend: ā€˜Wie is die man?ā€™ Als ik dan zei: ā€˜Michael Stipe van R.E.M.,ā€™ vroeg hij: ā€˜Wie?ā€™ Vreemd genoeg heeft hij een
heel goede smaak, alleen het vocabularium om die aan te duiden ontbreekt. Hij is Nederlander en komt uit het Top 40-circuit. In Nederland spenderen heel veel muzikanten jaren in balorkesten. Dat is anders dan hier. In die Top 40-orkesten spelen meestal heel goeie muzikanten die vier uur aan een stuk hits van Bryan Adams tot Prince spelen. Vreemd genoeg weten ze er helemaal niets over. R.E.M. deed bij Wladimir een lichtje branden van ā€˜Oh ja! Daar heb ik wel eens een nummertje van gespeeld. Maar hoe dat nummertje heette…ā€™”
“Anderzijds had je ook puristen als Lars die de klassieke Engelse songstructuur aanhingen. Zelf zweefde ik daar een beetje tussenin: de klassieke rocksong lag mij wel,
maar het mocht ook wel wat wilder. Ik kom letterlijk uit de punk van Noord-Limburg in het begin van de jaren tachtig met De Brassers en Sigglo XX. Daar heb ik trouwens geleerd dat je in het Nederlands toch alternatieve dingen kunt doen. In die periode was dat een ware revelatie. Je had toen Johan Verminnen, Raymond van het Groenewoud en Wim Decraene. Toevallig alle drie heel knappe meneren, maar dat mag je als zestienjarige met een zwarte jas natuurlijk niet zeggen. Achteraf kom je er achter dat De Brassers en Raymond toch niet zo ver uit elkaar lagen als ze toen zelf dachten. De twee mensen die bij mij nog altijd op kop staan, zijn Bruce Springsteen en Neil Young. Alleen al vanwege hun enorm
talent om melodie te linken aan tekst. Je denkt daar als luisteraar niet bij na, maar voelt dat die tekst ook enkel en alleen maar met de dramatiek van die melodie kon. Daar kunnen geen honderd Prodigyā€™s tegen op want die hebben noch tekst, noch melodie.”

enola: De zin ā€˜Tijd heelt alles waar ik mee zitā€™ komt uit “Hilde En Het
Huis”. Is dat niet een beetje cynisch gesteld voor iemand die nooit tijd heeft voor
zichzelf?

Meuris: “Ik weet het, maar toch denk ik dat het klopt. Tijd heelt alle wonden, het is
bijna een bijbelse uitspraak. Waar Ć­k mij de afgelopen jaren allemaal druk over heb
gemaaktā€¦ soms denkend ā€˜Meuris laat toch zitten,ā€™ maar tezelfdertijd was het nodig.
Wanneer we op een optreden aankomen, ga ik nog steeds direct naar het podium. Ik wil het gezien hebben, om tot de constatering te komen dat het decor er niet kan hangen omdat het te klein is. Iedere keer weer discussie over hoe we dat gaan oplossen. En iedere keer opnieuw ā€˜Ik weet het niet.ā€™ horen. Ik moĆ©t dat blijven doen. Als ik het niet doe, wie doet het dan wel? Ik heb een hekel aan groepen met die laissez-faire van ā€˜We gaan hier wat spelen.ā€™ Neen, we gaan hier niet zomaar spelen. We willen de mensen bij wijze van spreken aan hun jas trekken.”
“Wij spelen “Verloren Dag” nu al een jaar of acht. Wel, ik heb acht jaren lang tegen elke bezetting van Noordkaap moeten zeggen ā€˜We spelen dat nummer!ā€™ Niemand vond het live goed klinken, maar ik kreeg er kippenvel van en vreemd genoeg ook veel mensen in het publiek. Toch is het nooit een single geweest, nooit een groot nummer. Ik wou dat
dat eens ophield. Iedere keer bij het opstellen van de setlist: ā€˜Nou, ik vind dat niet zo
goed.ā€™ Zwijg! Ik wil over alle andere nummers discussiĆ«ren, maar dit komt erin. Daar steekt
vreselijk veel energie in. Het akelige of het tragische van mij is dat ik dat niet opgeef. Ik denk dat iedereen zit te wachten op de knieval van Meuris, zo van: ā€˜Hij moet dat toch een keer opgeven?ā€™ De vraag is: waar ligt de grens met tirannie?”

enola: In “Luwte” staat er: ā€˜Wie wil mijn verhaal aanhoren?ā€™ Wat heeft
Stijn Meuris aan de mensheid te vertellen?

Meuris: “Eigenlijk dit, wat ik net verteld heb. Wie gaat mee in die energie? Daar gaat
het eigenlijk om, het is bijna een missie. Ik weet alleen dat ik moet opletten hoe ik het
formuleer.”

http://www.monza.be
Beeld:
Pieter van der Aa

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

Ā„$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carriĆØre zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp ā€“ de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past StƩphane BrizƩ binnen...

verwant

Blues Peer :: Schot in de (zomer)roos

26 mei 2023

De tweede editie van het vernieuwde bluesfestival in Peer...

Noordkaap

27 april 2023De Roma, Borgerhout

Nog een zomer, nog een clubtour "en dan zien...

Crammerock :: 2 en 3 september 2022

Dat het een hete zomer was, mijnheer. En om...

Noordkaap

2 september 2022Crammerock, Stekene

TW Classic 2022 :: Nostalgie als grootste gemene deler

Twee festivals voor de prijs van een vandaag: TW...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in