Onze favoriete elf heeft een nieuwe cd gemaakt. Na het emotioneel slopende Dancer in the Dark, een inktzwarte bioscooprit en een bij tijden geniale soundtrack, had la Björk rust nodig. Ruim een jaar trok ze terug naar haar roots. En yep, De lange wandelingen in IJsland, de oorverdovende stiltes weerspiegelen zich met haast magnetische kracht op Vespertine.
In "Hidden Place" bijvoorbeeld weeft de frêle chanteuse een web over kleine speldeprikjes percussie. Koortjes en stemsamples maken het nummer tot een speeltuin waar het goed toeven is. "Cocoon" nestelt zich in een ritmische ruis met Björk als eeuwige elfjarige: met een lichte pudeur toch maar naar de micro schuifelen, zachtjes de hoogste noten eruit knijpen. "It’s not up to you" klinkt eerst als druppels water uit een kraan, een kleine zondvloed van violen overspoelt het refrein. Druppelend kruipt het nummer naar zijn einde. "Pagan Poetry" vat de filosofie van Vespertine misschien het best samen. Doorheen een gordijnen harp zingt Björk in een volledig crescendo, eindigt ze met een hoge kreet. Muziekjes voor het slapengaan, niet om bij in te slapen.
Tweede constante van de cd: klassieke instrumenten en lieflijke samples. Neem nu de xylofoonsolo en de kilometerswijde stemgalm in "Frosti", een song om elkaar terug te vinden in de mist. "Het wordt steeds vreemder," zei Alice. "Aurora" is helemaal een slaapliedje: teddybeer vastnemen, licht uitdoen en kijken naar de fluorescerende sterren op je plafond. Achter één ervan wiegt Björk je glimlachend naar etherische sferen. Idem dito voor "Sun in my mouth". Een scheepslading arrangementen kan niet verhinderen dat je blijft luisteren naar die xylofoon, die magische harp, Björks engelengezang. Ook "Harm of will" troont je mee naar de sterren. Vreemd genoeg dachten wij plots aan Le petit Prince. Alice in een ander zonnestelsel.
Conclusie? Vespertine betreft een bloedmooie cd, een welgemikte combinatie van stoeien met samples, klassieke instrumenten en een sirenenstem. Björks interpretatie van de vespers — een Gregoriaanse avondzang — klinkt als Alice in wonderland. Een wonderland waar de avondschemer aanbreekt.